On the other hand. such parts of the liturgy as the priest, or the deacon, or subdeacon, or the acolyte sang alone were called accentus; such were the Collects, the Epistle and Gospel, the Preface, in short anything which was recited chiefly on one tone, rather than sung, by the priest or one of his assistants. ❋ 1840-1916 (1913)
On words with different meanings in virtue of a difference of accent (De vocabulis quae diversum significatum exhibent secundum differentiam accentus), ed. L.W. Daly, American Philosophical Society Memoirs 151, Philadelphia: American Philosophical Society, 1983. ❋ Wildberg, Christian (2007)
Acutus namque accentus ideo inventus est quod acuat sive elevet syllabam; gravis vero eo quod deprimat aut deponat; circumflexus ideo quod deprimat et acuat. ❋ Frances Ellen Lord (N/A)
Sed ipsa vox quae per dictiones formatur donee accentus perficiatur in arsin deputatur, quae autem post accentum sequitur in thesin. ❋ Frances Ellen Lord (N/A)
Siquis pronuntians dicat _poné_ et _ergo_, quod apud Latinos in ultima syllaba nisi discretionis causa accentus poni non potest: ex hoc est quod diximus _poné_ et _ergó_. ❋ Frances Ellen Lord (N/A)
Acutus namque accentus ideo inventus est quod acuat sive elevet syllabam; gravis vero eo quod deprimat aut deponet; circumflexus ideo quod deprimat et acuat. ❋ Frances Ellen Lord (N/A)
The accentus should never be accompanied by harmonies, whether of voices or of instruments, although the concentus may receive an accompaniment. ❋ 1840-1916 (1913)
Verb. et clausalae ad exercitationem accentus et ad gratiam sparsam et ad suitatem ❋ Sir Edwin Durning-Lawrence (1875)
Vetusta tamen manus pun - cta, accentus, ac raphe ipsum supple - vit. ❋ De Rossi, Giovanni Bernardo, 1742-1831 (1795)
In adpendi - ce refutare lluduit Priniatt. qui fcripiit lib. accentus rediuiui, et accentus quidem defen - dit, fed in poetis legendis metricam decla - mationem arbitratur elfe neceifariam. ❋ Unknown (1792)
In legendis graecis auctoribus non fecundum metruni aut profodiam, fed fecundimi accentus pro - nuntiandum, nec accentus omittendos effe contendit auctor: aeit de accentuum anti - quitate, quam ad Platonem vscjue refert; vulgarem tamen a. ccentus rationem mutat, teteresque, putat, in pronuntiatione et to - ni et quantitatis habuilfe rationem .. ❋ Unknown (1792)
Linguam gr. non pronuntiandam efle fe - cundum accentus, bene docuilfe dicitur D, ❋ Unknown (1792)
Accordingly the fundamental principle is that the rise and fall of the melody are expressed by the signs of the accentus acutus ( ❋ 1840-1916 (1913)